معنی چز و فز - جستجوی لغت در جدول جو

چز و فز

لغت نامه دهخدا

(اِزْ زُ چِزز)

در تداول عامه و زنان، ابتهال. تضرع. زاری. خواهش در نهایت خشوع.
- از و چز کردن،با نهایت خضوع و استرحام خواستن چیزی را. نهایت درجه تمنی کردن با استکانت و تضرع

لغت نامه دهخدا

چس و فس

(چُ سُ فِ)

خرت و پرت. خرده ریز ناقابل. در تداول عامه، چیزهای بیهوده و بیمصرف.
- امثال:
با این چس و فسها قبر آقا ساخته نمی شود، قبر آقا گچ میخواهد و آجر. رجوع به چس و پس شود

لغت نامه دهخدا

عز و چز

(عِزْ زُ چِزز / چِ)

عز و جز. ظاهراً کلمه اول تلفظ شکستۀ عجز است، بمعنی لابه و زاری. لابه و تضرع و اظهار بیچارگی. (از فرهنگ عوام). عجز و لابه کردن و از در التماس و درخواست و خواهش و تمنی درآمدن. ظاهراً کلمه اول صورت تحریف شدۀ عجز، و دومی از توابع آن است. این ترکیب را گاه به صورت عیز و چیز نیز بکار برند. (از فرهنگ لغات عامیانه).
- عز و چز کردن، زاریدن. موییدن. از در التماس و خواهش برآمدن

لغت نامه دهخدا

عز و جز

(عِزْ زُ جِزز/ جِ)

رجوع به عز و چز شود.
- عزوجز کردن، رجوع به ترکیب ’عزوچز کردن’ ذیل ’عز و چز’ شود

لغت نامه دهخدا